Joanna Chmielewska - Wszystko czerwone / Всё красное

На нашем литературном портале можно бесплатно читать книгу Joanna Chmielewska - Wszystko czerwone / Всё красное, Joanna Chmielewska . Жанр: Иронический детектив. Онлайн библиотека дает возможность прочитать весь текст и даже без регистрации и СМС подтверждения на нашем литературном портале fplib.ru.
Joanna Chmielewska - Wszystko czerwone / Всё красное
Название: Wszystko czerwone / Всё красное
Автор: Joanna Chmielewska
Издательство: -
ISBN: -
Год: -
Дата добавления: 7 февраль 2019
Количество просмотров: 240
Читать онлайн

Помощь проекту

Wszystko czerwone / Всё красное читать книгу онлайн

Wszystko czerwone / Всё красное - читать бесплатно онлайн , автор Joanna Chmielewska

Uroczystość w pełni rozkwitu przeniosła się po kolacji na taras. Obiekt kultu świecił czerwonym blaskiem na wysokości nieco mniej niż metr, oświetlając wyłącznie nogi siedzących wokół osób. Wielki, płaski klosz, z wierzchu czarny, nie przepuszczał najmniejszego promyka, tak że głowy i popiersia tych osób tonęły w głębokim mroku, za ich plecami zaś panowała ciemność absolutna. Samotne, wyeksponowane, purpurowe nogi, pozbawione swoich właścicieli, wyglądały nieco dziwnie, ale nawet dość efektownie.

Po namyśle doszłam do wniosku (после размышления = поразмыслив, я пришла к выводу; namysł — раздумье, размышление; dojść/przyjść do wniosku — прийти к выводу), że ta osobliwa instalacja (что это своеобразное/диковинное сооружение) miałaby swój głęboki sens (имело бы = в нем был бы свой глубокий смысл), gdyby Alicja bodaj przez chwilę (если бы Алиция хотя бы в течение минуты = минуту) posiedziała pod lampą w gronie gości (посидела под лампой в кругу друзей). Nogi miała najlepsze ze wszystkiego (ноги у нее были самые лучшие из всего = лучше, чем остальные части тела) i powinna je pokazywać przy każdej okazji (и она обязана/должна их показывать при каждом случае), któż inny bowiem miał to czynić (ибо кто же другой должен был это делать)? Zosia, Anita i Elżbieta były w spodniach (Зося, Анита и Эльжбета были в брюках). Ewa miała kieckę prawie do kostek (Эва имела = на Эве была юбка/платье почти по щиколотки) i wysokie lakierowane buty (и высокие лакированные ботинки = сапоги; buty — ботинки, сапоги), pozostawałam ja (оставалась я), ale na mnie jedną marnować całą lampę (но на меня одну тратить /попусту, зря/ целую = всю лампу) to doprawdy zbyteczna rozrzutność (это, на самом деле, излишняя расточительность)! Alicja stanowczo powinna (Алиция решительно/категорически должна/обязана) …

Po namyśle doszłam do wniosku, że ta osobliwa instalacja miałaby swój głęboki sens, gdyby Alicja bodaj przez chwilę posiedziała pod lampą w gronie gości. Nogi miała najlepsze ze wszystkiego i powinna je pokazywać przy każdej okazji, któż inny bowiem miał to czynić? Zosia, Anita i Elżbieta były w spodniach. Ewa miała kieckę prawie do kostek i wysokie lakierowane buty, pozostawałam ja, ale na mnie jedną marnować całą lampę to doprawdy zbyteczna rozrzutność! Alicja stanowczo powinna…

Alicja jednak bez chwili przerwy (однако, Алиция без минуты перерыва = не переставая) krążyła pomiędzy kuchnią a tarasem (кружила между кухней и террасой), z masochistycznym uporem obsługując towarzystwo (с мазохистским упорством/упрямством обслуживая компанию). Złapałam ją w drzwiach (я поймала ее в дверях) .

— Usiądź wreszcie (/да/ сядь /же/ ты наконец), na miłosierdzie pańskie (Бога ради) — powiedziałam ze zniecierpliwieniem (сказала я с нетерпением = нетерпеливо). — Niedobrze mi się robi (мне дурно становится; niedobrze — нехорошо), jak tak latasz (как/когда ты так летаешь). Wszystko jest (все есть), a jak będą chcieli jeszcze czegoś (а как = если захотят еще чего-либо), to sami sobie wezmą (то возьмут себе сами).

Alicja usiłowała wydrzeć mi się z rąk (Алиция пыталась/старалась вырваться из моих рук) i oddalić w kilku kierunkach równocześnie (и отдалиться/удалиться в нескольких направлениях одновременно).

— Sok pomarańczowy jest w lodówce (апельсиновый сок находится/стоит в холодильнике) — pomamrotała półprzytomnie (пробормотала она полусознательно = в полузабытьи; mamrotać — бормотать).

— Ja przyniosę (я принесу) — zaoferował się Paweł (предложил /свою кандидатуру/ Павел), który nagle zmaterializował się (который внезапно материализовался) w mroku obok nas (в мраке возле нас = рядом с нами).

— No widzisz (ну = вот видишь), on przyniesie (он принесет). Usiądź wreszcie (сядь, наконец), do wszystkich diabłów (ко всем чертям = черт тебя побери)!

— Otworzy lodówkę i będzie się gapił (он откроет холодильник и будет глазеть/таращиться) … No dobrze (ну, хорошо), przynieś (принеси), tylko nie zaglądaj do środka (только не заглядывай внутрь)!


Alicja jednak bez chwili przerwy krążyła pomiędzy kuchnią a tarasem, z masochistycznym uporem obsługując towarzystwo. Złapałam ją w drzwiach.

— Usiądź wreszcie, na miłosierdzie pańskie — powiedziałam ze zniecierpliwieniem. — Niedobrze mi się robi, jak tak latasz. Wszystko jest, a jak będą chcieli jeszcze czegoś, to sami sobie wezmą.

Alicja usiłowała wydrzeć mi się z rąk i oddalić w kilku kierunkach równocześnie.

— Sok pomarańczowy jest w lodówce — pomamrotała półprzytomnie.

— Ja przyniosę — zaoferował się Paweł, który nagle zmaterializował się w mroku obok nas.

— No widzisz, on przyniesie. Usiądź wreszcie, do wszystkich diabłów!

— Otworzy lodówkę i będzie się gapił… No dobrze, przynieś, tylko nie zaglądaj do środka!


Paweł błysnął w ciemnościach spojrzeniem (Павел блеснул в темноте взглядом), które miało jakiś dziwny wyraz (которое имело = у которого было какое-то странное выражение), i zniknął w głębi mieszkania (и исчез в глубине квартиры). Oprócz czerwonego kręgu pod lampą (кроме красного круга под лампой) świeciło się tylko światło w kuchni (горел только свет на кухне), za zasłoną (за занавеской/шторой), spoza której padał niekiedy blask na pokój (из-за которой на комнату иногда падал отблеск). Reszta tonęła w czerni (остальное тонуло/утопало в черноте = темноте).

Zawlokłam Alicję na taras (я затащила Алицию на террасу; zawlec — затащить, затянуть) i upchnęłam w fotelu (и запихнула = усадила ее на кресло; upchnąć — запихнуть, засунуть), zaintrygowana uwagą (заинтригованная = с прикованным вниманием).

— Dlaczego miałby się gapić do lodówki (почему = с чего ему глазеть в холодильник)? — spytałam z zainteresowaniem (спросила я с интересом), siadając obok (садясь рядом; siadać — садиться). — Masz tam coś takiego (ты имеешь = у тебя там что-то такое = особенное) …?

Alicja z westchnieniem wyraźnej ulgi (Алиция со вздохом явного облегчения) wyciągnęła nogi i sięgnęła po papierosy (вытянула ноги и протянула руку/полезла за сигаретами; wyciągnąć — вытянуть, протянуть; sięgnąć po coś — потянуться, протянуть руку за чем-л.). Pomiędzy fotelami stały rozmaite przedmioty (между креслами стояли разнообразные предметы), służące jako podręczne stoliki (служащие = используемые как подручные столики; służyć jako coś, do czegoś — служить для чего-л., употребляться в качестве чело-л., предназначаться для чего-л.).

— Nic nie mam (ничего /у меня там/ нет) — odparła niecierpliwie (ответила/возразила она нетерпеливо; odeprzeć — возразить, ответить). — Ale jej nie wolno otwierać na długo (но его нельзя открывать надолго; wolno — можно; nie wolno — нельзя), bo potem zaraz trzeba rozmrażać (потому что потом сразу же надо размораживать). Trzeba sięgnąć i wyjąć (нужно /просто/ протянуть руку и вынуть/извлечь). A on otworzy i będzie się przyglądał (а он откроет и будет разглядывать; przyglądać się komuś, czemuś — рассматривать, разглядывать кого-л., что-л.), i będzie szukał tego soku (и будет искать этот сок; szukać czegoś — искать что-л.) …


Paweł błysnął w ciemnościach spojrzeniem, które miało jakiś dziwny wyraz, i zniknął w głębi mieszkania. Oprócz czerwonego kręgu pod lampą świeciło się tylko światło w kuchni, za zasłoną, spoza której padał niekiedy blask na pokój. Reszta tonęła w czerni.

Zawlokłam Alicję na taras i upchnęłam w fotelu, zaintrygowana uwagą.

— Dlaczego miałby się gapić do lodówki? — spytałam z zainteresowaniem, siadając obok. — Masz tam coś takiego…?

Alicja z westchnieniem wyraźnej ulgi wyciągnęła nogi i sięgnęła po papierosy. Pomiędzy fotelami stały rozmaite przedmioty, służące jako podręczne stoliki.

— Nic nie mam — odparła niecierpliwie. — Ale jej nie wolno otwierać na długo, bo potem zaraz trzeba rozmrażać. Trzeba sięgnąć i wyjąć. A on otworzy i będzie się przyglądał, i będzie szukał tego soku…



Z mroku wynurzyły się nagle nogi Pawła (из мрака внезапно появились ноги Павла; wynurzyć się — вынырнуть, появиться), pod lampą zaś pojawiła się jego ręka (а под лампой появилась его рука) z butelką mleka (с бутылкой молока).

— Coś ty przyniósł (что ты принес)? — powiedziała z niezadowoleniem Zosia (сказала с неудовольствием = недовольно Зося). — Paweł, nie wygłupiaj się (Павел, не дурачься; wygłupiać się — дурачиться, валять дурака, паясничать), czekamy na sok pomarańczowy (мы ждем апельсиновый сок).!

— O rany (о, Боже) — zmartwił się Paweł (огорчился Павел; zmartwić się — огорчиться, опечалиться). — Nie trafiłem (я не попал = не угадал). Alicja kazała nie patrzeć (Алиция велела = сказала /мне/ не смотреть; kazać — велеть, приказать).

— Nie, nie patrzeć (не не смотреть), tylko spojrzeć i wyjąć (только = а посмотреть и вынуть) — powiedziała Alicja (сказала Алиция), usiłując się podnieść (пытаясь встать; usiłować — пытаться, стараться). — mówiłam (я /же/ говорила), że tak będzie (что так будет)!

— mówiłaś (ты говорила), że będzie odwrotnie (что будет наоборот). Siedź, do diabła (сиди, черт возьми)!

— Siedź (сиди) — poparła mnie Zosia (поддержала меня Зося; poprzeć — поддержать, оказать поддержку). — Ja przyniosę (я принесу).

— Nie (нет) — zaprotestował Paweł (запротестовал Павел). — Już teraz trafię (теперь я уже попаду), tam nie ma dużego wyboru (там нет большого выбора).

— Zostawcie to mleko (оставьте это молоко), Henryk się chętnie napije (Хенрик охотно выпьет/попьет; napić się — напиться, выпить)! — zawołała Anita (воскликнула Алиция; zawołać — позвать, воскликнуть).

— Jak te twoje klamerki pięknie wyglądają w tym świetle (как эти твои причиндалы красиво выглядят в этом свете; klamerka — скобка, скрепка, застежка) — mówiła równocześnie Ewa (одновременно говорила Эва). — Jak rubiny (как рубины) …


Z mroku wynurzyły się nagle nogi Pawła, pod lampą zaś pojawiła się jego ręka z butelką mleka.

— Coś ty przyniósł? — powiedziała z niezadowoleniem Zosia. — Paweł, nie wygłupiaj się, czekamy na sok pomarańczowy!

Комментариев (0)
×