Николай Колесницкий - Исследование по истории феодального государства в Германии (IX – первая половина XII века)

На нашем литературном портале можно бесплатно читать книгу Николай Колесницкий - Исследование по истории феодального государства в Германии (IX – первая половина XII века), Николай Колесницкий . Жанр: История. Онлайн библиотека дает возможность прочитать весь текст и даже без регистрации и СМС подтверждения на нашем литературном портале fplib.ru.
Николай Колесницкий - Исследование по истории феодального государства в Германии (IX – первая половина XII века)
Название: Исследование по истории феодального государства в Германии (IX – первая половина XII века)
Издательство: -
ISBN: нет данных
Год: -
Дата добавления: 28 январь 2019
Количество просмотров: 233
Читать онлайн

Помощь проекту

Исследование по истории феодального государства в Германии (IX – первая половина XII века) читать книгу онлайн

Исследование по истории феодального государства в Германии (IX – первая половина XII века) - читать бесплатно онлайн , автор Николай Колесницкий

699

Ibid., p. 312: Insuper comprovinciales rusticos undique per omnes illarum partium centenarias adversum se conjuratos et annis... instructos ad XII fere mila e vicino sustinebant. См. также Bernold, Chronicon, 1078: SS., V., p. 435.

700

Г. Дельбрюк. История военного искусства, т. III, стр. 76 (русский перевод 1938 г.), объясняет этот способ дворянской расправы тем, что крестьяне нарушили рыцарскую этику, сев на лошадей. Вряд ли это крестьянское войско было конным?

701

Bruno, De bello Saxonico, cap. 95. SS., V, p. 366: exercitus nec magnus nec forti congregato. nam maxima pars ejus ex mercatoribus erat.

702

Lambert, 1073. SS., V. 204.

703

DH. IV, 267(1074): Sola Uvormatia communi civium favore omnigenum armorum munitione nostro adventui servabatur... hi soli quasi in mortem ruentes contra omnium voluntate nobis adhaesere.

704

Bertholdi Annales, 1077. SS., V, p. 292.

705

Sigiberti Chronicon, 1077: SS., VI, р. 364.

706

Ph. Jaffe. Bibliotheca rerum Germanicarum, t. V. № 123, p. 234: ex utraqne parte inimici tui ac nostri expeditionem contra civitatem nostram indixerunt... nosque paciemur non solum rerum nostrorum inrecuperabile dampnum sed etiam maximum vitae periculum. Timemus enim et vere desperamus, quod contra tot principes ad longum tempus defendere urbem non valemus; nisi aut tu ipse venias aut adjutorium utile nobls mittas. Commonemus ergo te et obnixe rogamus: ut nos in instanti jam necessitate non negligas; sed quantocius possis advenibus proprio nomine honori ac soliti fidelium tuorum consulas. Omnes enim comprovinciales nostri ex utraque parte Reni conjuraverunt persistere nobiscum. Qui proxime, nobiscum juxta civitatem nostram congregati, equites et pedites viginti milia numerati sunt.

707

См. К. Маркс и Ф. Энгельс, Архив т. V, стр. 103. Абсолютно фантастическим является утверждение Г. Гирша, неоднократно повторяемое им на страницах книги «Die hohe Gerichtsbarkeit im deutschen Mittelalter», что Генрих IV стремился к преобразованию государственного устройства на основе привлечения к государственной жизни горожан и крестьян (стр. 139, 140, 230, 232, 285).

708

По словам Козьмы Пражского, маркграф австрийский призвал на войну против чехов даже свинопасов – Cosmas Pragensis Chronica. Bohemorum, lib., 11, cap. 35. SS., IX, p. 90: et a subulco usque ad bubulcum armatos omni genere sperie ferri... omnes jubet paratos esse ad bellum.

709

Constit. I, № 140 (1152), p. 197 – 198, §§ 12-13; № 318 (1186), p. 451-452, § 20.

710

Lex familiae Wormatiensis, cap. 29 – Constit. I, p. 643: (fiscalis homo) 4 den. persolvat ad regale Servitium et 6 den. ad expeditionem... et serviet cuicumque voluerit.

711

MR. UB, I, S. 145, 153, 170.

712

DO. III, № 83: adjutoria regalis expeditionis; Constit. I, p. 663, § 13.

713

Constit. I, р. 668, § 13.

714

J. D. Schopflin. Alsatia diplomatica, t. I, p. 226.

715

См. напр., DO. II, № 352: nulla umquam hostilis expepitio exigatur; DO III, 83.

716

См. I. Strassburger Stadtrecht (Str) §§ 103 – 113 – W. Altmann und E. Bernheim (далее Bernheim). Ausgewalte Urkunden zur Erleuterung der Verfassungsgeschichte Deutschlands im Mittelalter, Berlin, 1904, № 191, S. 401. По случаю участия епископа в императорских военных предприятиях (in expeditionem imperatoris) члены цехов и купцы обязаны были готовить ему снаряжение, давать различные изделия и лошадей. При осаде крепостей ремесленники должны изготовлять стрелы (§ 106); I Strassburger Str., § 12 – ibid. № 190, S. 393; Привилегия Фридриха для Любека 1188 г., § 15 – ibid. № 193, S. 406 – все горожане несут повинности по обороне города. Freiburger Str., § 33 – ibid., № 189, S. 388-горожане отправляются по приказу герцога в поход, но не больше, чем на сутки.

717

Thitmar, V, 20. SS., III, р. 800 (Генрих II): Rex autem... familiares suos undiquesecus colligens... bona prefati comitis invadendo vastavit.

718

См. Widukind, I, 38. SS., III, p. 434.

719

Liutprandus, Legatio, с. 11. SS., III, p. 349: scutarum magnitudo, loricarum gravitudo, ensium longitudo, galeaiumque pondus neutra parte eos pugnare sint.

720

См. Ottoni Frinsingensis, Chronicon, lib. VII, cap. 14 – SS., XX p. 254.

721

См. Ssp. Ldr. 1, 3, § 2; Schwsp. V., Ssp. Lhr.

722

Так было при Генрихе I: см. рассказ Лиутпранда о войне с венграми в 933 г. – «Antapodosis», lib. 11, cap. 24, 25. SS., III, p. 292.

723

Такое положение типично для X – XI вв.

724

Восстание 953 – 955 г. г. герцогов: швабского – Лиудольфа и лотарингского – Конрада, маркграфа Арнульфа (Бавария) и архиепископов – майнцского и зальцбургского. Против Генриха III неоднократно вел военные действия лотарингский герцог Готфрид.

725

Таковы, по всей вероятности, «гельдуни», упоминаемые в Гильдесгеймских анналах-Annales Hildesh. 1106. SS., III, p. 110: quidam genus hominum, qui vocantur Gelduni, quos dux Heinricus eis in auxilium miserat, viri bellatores et strenui et nimis docti ad proelia. Эти войска сражались против Генриха V. Денежное вознаграждение воинов практиковал Генрих IV – см. G. Waitz. Deutsche Verfassungsgeschichte, Bd. VIII, S: 165. сл.

726

См. например, Lambert. Annal., 1074. SS., V, p. 217: principes in expeditionem... evocavit (но они под разными предлогами не явились, и король вынужден был довольствоваться своим собственным воинством): gregario tantum ac privato milite contentus, infesto exercitu ingressus est Ungariam.

727

Wipo. Vita Chuonradi, cap. 6. SS., XI, p. 262.

728

Constit. I, p. 248, § 5 (1158). W. Kienast. Untertaneneid und Treuvorbehalt, S. 130 ff.

729

Annales Altahenses, 1042. SS., XX, p. 779: principes totius regni congregavit, consilium querens ipsorum, qualiter obviare deberet gestis Ungaorum.

730

Constitutio de expeditione Romana § 2 – Constit. I, № 447, p. 663.

731

Ekkehard, 1110. SS., VI, р. 243: Heinricus colloquium cum principibus faciens, animi sui propositum eis aperuit, scilicet quod Transalpinis partibus se exhibere vellet, quatinus et benedictionem imperialem a summo pontifice... perciperet... [principes dicant] vir esse non crederetur, si quis a tam virilis negocii consortio se subtrahere conaretur. Itaque sacramento nimis voluntario confirmatis in id ipsum qui aderant.

732

Ibid.: rex alacer de hujusmodi expeditione per singulas Germaniae rprovincias instanter tractare non cessat.

733

Constit. I, № 81, p. 133: Mandatum de expeditione Flandrica facienda: nostros principes convocatos consuluimus, et ab eis sapienter re notata constituimus eorum consilio, nos facturos expeditionem in Flandriam supra tam praesumptuosum hostem, qui noster miles debet esse, ne diutius de inminutione et dedecere regni nostri impune superbiat,... rogamus te sub spe remu-nationes tibi gratissimae... ut omni occasione destructa, sicut honor est regni atque tuus, ad expeditionem venias.

734

Ленный закон Фридриха I от 1158 г. § 5 – Constit. I, p. 248; см. также Constit. I, p. 662, § 3.

735

См. Annales Weingartenses Weilfici, an. 1135. SS., XVII, p. 308; Gesta Alberonis, cap. 15. SS., VIII, p. 251.

736

Constit. I, № 436, р. 633.

737

Об этом косвенно говорится в документе: Carolus dux custos patrie domi dimissus Bosonem cum XX mittat. Leodiensis episcopus LX mittat cum Hermanno aut Immone и т д.

738

К такому мнению склоняется Devrient, ор. cit., стр. 760; Г. Вайц, цит. пр., т. VIII, стр. 136, считает что данная разверстка не может быть принята за установленную имперскую норму, но что нормы военных контингентов, выставляемых отдельными князьями для итальянских походов, вообще существовали. Г. Дельбрюк, цит. пр., стр. 70, отвергает в принципе наличие каких-либо норм, считая, что все зависело от желаний и возможностей отдельных князей.

739

Constit. I, р. 248, § 5; 662, § 3, 4; Dienstrechten: Кельнское § 4; Вейсенбургское § 3; Бамбергское § 5, 6. – Bernheim, No 83, No 77; DK, 11, № 110.

740

Otto Frisingensis. Chronicon, VII, 14. SS., XX, p. 254: 30 milia equitem ellectorum exceptis his qui ex Italia ad eum confluxerant.

741

Ленный закон Фридриха I. 1158 г. § 5 – Constit. I, р. 248.

742

Constitutio de expeditione Romana § 11 – Constit I, p. 663.

743

Ibid., § 6, 8.

744

Bernheim, № 83, § 4, № 77, § 6; DK. II,.№ 140.

745

Constit, I, p. 662, § 8.

746

Ibid., § 10: Et quidquid a rebellibus regni pugnando acquisierint, duas partes ad dominos deferant, tertiam sibi pro consolatione (?!) retineant. Quos autem non pascunt domini, ad ipsos reportent tertiam partem sui aqquisiti.

747

Widukind, III, с. 55, р. 461: posterea luce caput subreguli in campo positum circaque illud septingenti captivorum capite caesi, eiusque consiliarius, oculis erutis, lingua est privatus in medioque cadaverum inutilis relictus. См. также Widukind, I. 36, p. 433; Thitmar, II, с. 22. SS., III, p. 754.

748

Wipo. Vita Chuonr., cap. 33. SS., XI, p. 271: de captis paganis maximam multitudinem pro una effigiae Christi simuli modo truncavit et varia morte delevit.

749

Annalista Saxo, an. 1137. SS., VI, p. 773: multorum vero naribus et aliis membris detruncatis.

750

Wipo. Vita Chuonr., c. 33, p. 271.

751

DH. II, № 39-b: abbatissa vel advocatus [in hostem pergat].

752

Widukind, III, cap. 440. SS., III, p. 458.

753

Carmen de bello Saxonico, III, 140-169.

754

J. Mansi, Sacrorum. Consiliorum nova et amplissima collectio, t. XIX, p. 742: Concil. Remensis, 1049: ne quis clericorum arma militaria gestaret aut mundana militiae deserviret.

755

Berthold. Annales, 1077. SS., V, p. 301 (о сенгалленском аббате): semper loricatus.

756

См., например, Thitmar. Chronic. lib. VI, cap. 14. SS., III, p. 810: Jussit... in omnibus regni suimet comitatibus expeditionem ad Polonium... perbannum fieri; Bertholdi Annal., 1078. SS., V, p. 312.

757

Liutprandus, Antapodosis, IV, с. 27. SS., III, p. 324: Comes quidam tunc predives secum erat, cuius multitudo militum regis aciem condecorabat.

758

Constit. J. p. 633: Heribertus conies ducat XXX, et fratris filius aut venial cum XXX aut mittat XL... Deodericus conies filium suum cum XII mittat. Ansfredus conies X mittat. Gottefredus et Arnulfus marchiones XL mittat.

759

DO. I, № 310 (Подтверждение привилегий Вормской епископской церкви) nec ab hominibus ipsius ecclesiae hostilis expeditio requiratur, nisi quando necsessitas utilitati regum fuerit, simul cum suo episcopo pergant; DO. 11, N 89 Мерзебургской церкви: (nec) ad ministrationem expeditionis tribuendam... cogere... audeat; DH. 11, № 39 b: nec in militiam sive hostem ire constringant, nisi abbatissa sive advocatus.

760

DH. II, № 36.

761

DO. III, № 104; DH. II, 13 (Гальберштадтской епископской церкви): cum theloneis ac monetis... et regalem herribannum super milites liberos et servos eiusdem ecclesiae.

762

См. Constit. I, p. 248, § 5, p. 662, § 3.

763

Комментариев (0)
×