Очерки из истории канонического права XI–XII вв.: Ансельм Луккский, Феодор Вальсамон, Нерсес Лампронский - Андрей Юрьевич Митрофанов

На нашем литературном портале можно бесплатно читать книгу Очерки из истории канонического права XI–XII вв.: Ансельм Луккский, Феодор Вальсамон, Нерсес Лампронский - Андрей Юрьевич Митрофанов, Андрей Юрьевич Митрофанов . Жанр: Религиоведение. Онлайн библиотека дает возможность прочитать весь текст и даже без регистрации и СМС подтверждения на нашем литературном портале fplib.ru.
Очерки из истории канонического права XI–XII вв.: Ансельм Луккский, Феодор Вальсамон, Нерсес Лампронский - Андрей Юрьевич Митрофанов
Название: Очерки из истории канонического права XI–XII вв.: Ансельм Луккский, Феодор Вальсамон, Нерсес Лампронский
Дата добавления: 26 февраль 2023
Количество просмотров: 65
Читать онлайн

Помощь проекту

Очерки из истории канонического права XI–XII вв.: Ансельм Луккский, Феодор Вальсамон, Нерсес Лампронский читать книгу онлайн

Очерки из истории канонического права XI–XII вв.: Ансельм Луккский, Феодор Вальсамон, Нерсес Лампронский - читать бесплатно онлайн , автор Андрей Юрьевич Митрофанов
1 ... 48 49 50 51 52 ... 54 ВПЕРЕД
и Сына, и Святаго Духа (Мф. 28:19).

172

Gaudemet J. Conciles galois du IV-e siècle / Sources Chrétiennes. 241. Paris. 1982. P. 50; Hefele С., Leclerc H. Histoire des conciles d’après les documents originaux. Paris, 1907. T. I. Pars I, P. 295.

173

Eusebii Hieronimi Altercatio luciferiani et orthodoxi / ed. par A. Canellis / Sources Chrétiennes. 773. Paris, 2003. P. 82–201.

174

Постановление собора в Капуе сохранилось только в составе «Кодекса канонов Африканской церкви». См.: PL 130, 335. Pietri Ch. Roma Christiana. Recherches sur l’Eglise de Rome, son organisation, sa politique, son idéologie de Miltiade a Sixte III (311–440). Roma, 1976. T. II. P. 900; Hefele С., Leclerc H. Histoire des conciles d’après les documents originaux. Paris, 1907. T. III. Pars I. P. 80–82; Mansi L. Sacrorum Conciliorum nova et amplissima collectio. T. III. P. 738.

175

Флоровский Г. прот. О границах Церкви // Избранные богословские статьи. М., 2000. С. 159–170.

176

Donum Dei, quod est caritas, extra ecclesiam sanctam nec haberi, nec dari potest… Quod heretici et schismatici quicquid habeant, caritatem non habent”, Anselmi episcopi Luccensis Collectio canonum una cum collectione minore recensuit Fridericus Thaner, Oeniponte 1906/1915. Р. 468–469.

177

Pásztor E. Lotta per le investiture e “ius” belli… P. 381.

178

Трубецкой Е. Н. Религиозно-общественый идеал Западного Христианства. СПб, 2004. С. 329–335.

179

Флоровский Г. прот. О границах Церкви… С. 166.

180

В вопросе о крещении Гумберт, например, придерживался августиновской точки зрения. Это следует из его полемики против патриарха Михаила Керулария в 1054 г. В ходе полемики Гумберт обвинил греков в том, что они еще до формального разделения уже перекрещивали латинян, крещеных во Имя Троицы, и сравнил греков с арианами, которые в свое время перекрещивали православных. “…Vt ariani rebaptizabant latinos baptizatos in nomine Sanctae Trinitatis” (Sigeberti Gemblacensis Chronica / PL 160. Coll. 211).

181

По 8 канону о таинствах Тридентского собора “Sacramenta conferre gratiam non ex opere operantis, sed ex opere operato, seu vi ipsius signi sensibilibus secundum Christi institutionem rite adhibiti, ita ut posita actione sacramentali, infallibiliter gratia conferatur, independenter omnino a dignitate et merito sive ministri sive suspicientis” (Cappello F. Tractatus canonico-moralis de Sacramentis. Taurinorum Augustae, Romae, 1938. Vol. I. P. 8); “Si quis dixerit, per ipsa novae legis sacramenta ex opere operato non conferri gratiam, sed solam fidem divinae promissionis ad gratiam consequendam sufficere: anathema sit” (Canones et decreta Concilii Tridentini, ab I. Pelella, Neapoli, 1859. P. 41).

182

Крещение схизматиков-последователей Гвиберта Ансельм признавал, см.: Anselmi Luccensis Liber contra Guibertum / PL 149. Coll. 472–473.

183

The Canons of the Council in Trullo // The Council in Trullo revisited / Ed. by G. Nedungatt, M. Featherstone. Roma: Pontificio Istituto Orientale, 1995. P. 174–177.

184

Landau P. Überlieferung und Bedeutung der Kanones des Trullanischen Konzils im westlichen kanonischen Recht // The Council in Trullo revisited / Ed. by G. Nedungatt, M. Featherstone. Roma: Pontificio Istituto Orientale, 1995. P. 215–229.

185

The Council in Trullo revisited… P. 30.

186

Исторический парадокс заключается в том, что киприановское учение о сакраментальных границах Церкви, фактически отвергнутое и Римской, и Констанинопольской Церковью на вселенском уровне (Трулльский «Пято-шестой» собор 692 г.), в разные времена воскресало не только на Западе в лице Ансельма Луккского, но и на Востоке. В частности, после разделения 1054 г. в Константинопольской Церкви раздавались голоса, отрицавшие благодатность таинств Римской Церкви, примером чего служат взгляды патриарха Михаила Анхиала или Никона Черногорца. Эти взгляды не принималась ведущими византийскими канонистами: Антиохийским патриархом Феодором Вальсамоном, Димитрием Хоматианом, архиепископом Охридским, Иоанном, епископом Китрским.

187

Pásztor E. Lotta per le investiture e “ius” belli… Р. 388–404; Stickler A. Il potere coattivo materiale della Chiesa nella riforma gregoriana secondo Anselmo di Lucca // Studi Gregoriani. 1947. T. II. P. 235–285.

188

Amm. Marc. Res Gestae, XXII, 5, 1–4: “Et quamquam a rudimentis pueritiae primis inclinatior erat erga numinum cultum paulatimque adulescens desiderio rei flagrabat, multa metuens tamen agitabat quaedam ad id pertinentia, quantum fieri poterat, occultissime. Ubi vero abolitis quae verebatur, adesse sibi liberum tempus faciendi quae vellet advertit, pectoris patefecit arcana et planis absolutisque decretis aperiri templa arisque hostias admovere et reparari deorum statui cultum. Utque dispositorum roboraret effectum, dissidentes Christianorum antistites cum plebe discissa in palatium intromissos monebat civilius, ut discordiis consopitis quisque nullo vetante religioni suae serviret intrepidus. Quod agebat ideo obstinante, ut dissensiones augente licentia non timeret unanimantem postea plebem, nullas infestas hominibus bestias, ut sunt sibi ferales plerique Christianorum expertus”.

189

Amm. Marc. Res Gestae, XXII, 16, 22: “Hinc Anaxagoras lapides e caelo lapsuros et putealem limum contrectans tremores futuros praedixerat terrae. Et Solon sententiis adiutus Aegypti sacerdotum, latis iusto moderamine legibus, Romano quoque iuri maximum addidit firmamentum. Ex his fontibus per sublimia gradiens sermonum amplitudine Iovis aemulus Iesus visa Aegypto militavit sapientia gloriosa”. См. также: Barnes T. Ammianus Marcellinus and the Representation of Historical Reality. Cornell, 1998.

190

Об отрицании ромеями императорского титула германского короля, вспоминая о Втором Крестовом походе, рассказывал Вильгельм Тирский, см.: Guillelmi Tyrrensis rerum in partibus transmarinis gestarum / Recueil des historiens des croisades. Historiens occidentaux, Paris. 1844. T. I. P. 742.

191

Annae Comnenae Alexiadis / PG 131. Coll. 153.

192

Annae Comnenae Alexiadis / PG 131. Coll. 153.

193

Dufresnii et Du Cangii Ad Alexiadem Commentaria Illustrata / PG 131. Coll. 153.

194

Анна Комнина Алексиада / Пер. и комм. Я. Н. Любарского. М., 1965. С. 456.

195

Anselmi episcopi Luccensis Collectio canonum una

1 ... 48 49 50 51 52 ... 54 ВПЕРЕД
Комментариев (0)
×